Tekstcorrector – iemand met dat beroep kom je waarschijnlijk niet dagelijks tegen. De meeste reacties die ik krijg als ik vertel dat ik tekstcorrector ben klinken dan ook verrassend. De laatste reacties die ik kreeg? Ik deel ze hier.
“Moet je dan dat hele boek lezen?”
Een tijdje geleden zat ik bij de kapper. We hadden het over wat ditjes en datjes, en daarna informeerde ze naar mijn werk.
“Wat doe je ook alweer? Iets met teksten, toch?”
“Ja, ik ben tekstcorrector. Ik kijk teksten na.”
Ze kijkt me niet-begrijpend aan.
“Vooral manuscripten. Boeken.” Ik vroeg me af of ze het woord ‘manuscript’ kende.
Ze kijkt me stomverbaasd aan. “Moet je dan dat hele boek lezen?”
Zij is duidelijk geen boekenliefhebber…
“Oh, dat hoor je niet vaak.”
“En wat doe jij?” De nieuwe juf van onze oudste kijkt van mijn man – aan wie ze de vraag wat voor werk hij doet al heeft gesteld – naar mij.
“Ik ben tekstcorrector.”
“Oh, dat hoor je niet vaak.”
Je ziet haar bedenkelijk kijken. Alsof ze nu al vreest voor fouten die ze in correspondentie naar ons gaat maken…
“Zijn daar dan regels voor?”
Terug naar de kapper. (Ja, dezelfde kapper.) Nadat ik heb uitgelegd dat ik teksten nakijk op fouten en daarvoor inderdaad boeken helemaal moet doornemen:
“Maar hoe weet jij dan wat er fout is?”
“Dat weet ik gewoon, ik volg de regels.”
Ze kijkt stomverbaasd. “Zijn daar dan regels voor?”
“Ja, de regels van de Nederlandse taal.”
Oké, ‘Dat weet ik gewoon’ klinkt misschien arrogant, want ik zoek echt weleens iets op, maar in dit geval leek dit me het beste antwoord. Bovendien vraag ik me af wat zij vroeger op school heeft geleerd…
“Bij jou durf ik geen fouten te maken”
Laatst hoorde ik van een vriendin:
“Als ik jou app dan check ik altijd een paar keer of er écht geen fouten in mijn appje staan.”
Geloof me, als je me een tekst appt waar een (spel)fout in staat, dan krijg je dat echt niet van me te horen – tenzij je dat zelf graag wilt. Zelf maak ik ook weleens fouten in mijn appjes – al zijn die meestal te danken aan snelheid of aan autocorrect.
Laatst kreeg ik een berichtje dat snel getypt was – er werd een e-mailadres doorgestuurd. ‘@gmial.com’ stond er aan het einde. Zie je de fout? In dit geval was dat geen probleem, ik wist heel goed wat er bedoeld werd. Staat deze fout echter op bijvoorbeeld een website van een bedrijf? Dan weet (waarschijnlijk) ook iedereen wat er bedoeld wordt, maar komt het bedrijf toch echt onprofessioneel over…
“Dus jij verbetert dt-fouten?”
Ja, ik verbeter dt-fouten. Maar als dat het enige was, dan was mijn werk een stuk makkelijker. Want hoewel dt-fouten vaak voorkomen, zijn dat echt niet de enige fouten die gemaakt worden…
