Welke reacties ik vaak krijg als ik vertel dat ik tekstcorrector ben? En welke reacties mede-tekstcorrectors vaak krijgen?
1. Tekstcorrectie? Dat is toch niet nodig?
‘Ik heb toch Nederlands gehad op school? Er is toch spellingscontrole? Ik maak geen fouten. Tekstcorrectie is niet nodig.’
Dat is wat veel mensen denken als ik vertel dat ik werkzaam ben als tekstcorrector. Toch gebeurt het regelmatig dat ik een ondernemer erop wijs dat er fouten in zijn teksten staan. ‘Echt waar?’ of ‘Serieus? Dan heb ik daar overheen gelezen!’ zijn reacties die ik daarop regelmatig krijg. De meeste ondernemers zijn oprecht verbaasd als ik aangeef dat er fouten in bijvoorbeeld het e-book of op de website staan. De meeste mensen zijn ervan overtuigd dat een tekstcorrectie niet nodig is. Totdat ik ze op hun fouten wijs…
Een klant van mij – die nota bene een lerarenopleiding heeft gedaan en goed op de hoogte is van de regels van de Nederlandse taal – vertelde me het volgende: ‘Zelf heb ik meerdere keren mijn teksten doorgelezen en toch zag ik bepaalde spelfouten niet. Ik wist precies wat er moest staan, waardoor ik blind werd voor mijn spelfouten of verkeerd taalgebruik.’
2. Dus jij bent een taalnazi?
Taalnazi, bemoeial, taalpolitie… Ik heb al veel woorden voorbij horen komen. Verschillende woorden met dezelfde betekenis; iemand die anderen voortdurend op hun fouten wijst. Ben ik een taalnazi? Wel als ik aan het werk ben, dat is immers mijn werk en daar word ik voor betaald. Ieder foutje, hoe klein het ook is, wil ik verbeteren. Maar als je me een (privé)berichtje stuurt waarin ‘jij word’ staat, dan zal ik dat echt niet corrigeren – tenzij je hebt aangegeven dat je wilt dat ik je op je spelfouten wijs.
Erger ik me aan (spel)fouten? Absoluut. Vooral in zakelijke teksten, maar ook in privéteksten als het écht erge fouten zijn. Ik zal er echter nooit iemand publiekelijk op aanspreken – reacties als ‘er staat “er gebeurd” maar het moet “er gebeurt” zijn’ zal ik nooit geven. Wel komt het voor dat ik een berichtje naar de schrijver van de tekst stuur om aan te geven dat er een of meerdere fouten in staan, maar ik zal dat nooit openbaar doen.
3. Dus jij weet alles van de Nederlandse taal?
Ha, ik zou willen dat ik alles wist – dat zou mijn werk veel gemakkelijker maken. Maar nee, ik weet ook niet alles van de Nederlandse taal. Gelukkig kan ik hulpmiddelen gebruiken zoals Het Groene Boekje, de Schrijfwijzer van Jan Renkema en de website van Onze Taal. Ik heb het talent dat foutjes in teksten mij snel opvallen, maar er zijn echt wel taalregels of woordspellingen die ik op moet zoeken.
4. Maar er worden toch alleen dt-fouten gemaakt?
Ik kom regelmatig dt-fouten tegen in teksten. Maar dat zijn echt niet de enige fouten die gemaakt worden. Sterker nog; bij veel ondernemers van wie ik de teksten corrigeer hebben de meeste fouten niet te maken met spelling of grammatica, maar met consistentie. Ook deze fouten zorgen ervoor dat een tekst onprofessioneel of zelfs slordig overkomt. Daarnaast ontbreken er regelmatig korte woordjes zoals ‘er’ of ‘en’ en zie ik vaak typfouten zoals ‘hijs taat’ in plaats van ‘hij staat’. Het zijn kleine foutjes waar je zelf vaak overheen leest, maar een ander niet!
5. Dus jij maakt zelf geen fouten?
Helaas, ik ben ook maar een mens en mensen maken fouten – ook als het tekstcorrectors zijn. Ik zou willen dat ik geen fouten zou maken, maar ook ik lees soms over mijn eigen fouten heen. Zo zag ik laatst, toen ik na een tijdje een bericht teruglas, dat ik ‘als snel’ had geschreven in plaats van ‘al snel’. Een typfoutje, dat is zo gemaakt. Iedereen leest over zijn eigen fouten heen – ook tekstcorrectors. (Maar toch voelt het altijd pijnlijk als ik op een foutje in mijn teksten wordt gewezen, hoe klein het foutje ook is. Daarom hoop ik elke keer bij publicatie van een blog of andere tekst dat er niet stiekem toch een foutje in geslopen is. Kom jij een foutje tegen in een van mijn teksten? Stuur me dan een berichtje!)
Ben jij tekstcorrector? Welke reacties krijg jij meestal?
Ben jij geen tekstcorrector? Hoe denk jij over tekstcorrectors?
